Babki-ciekawe rybki. W akwarystyce morskiej mamy wiele podgatunków tych naprawdę fantastycznych rybek. Posiadają niesamowite ubarwienie – od jasnych jak np. babki z rodzaju Valenciennea, przypominające barwą jasny piasek, po jaskrawe kolory czerwieni jak choćby Stenogopiops yashi. Poniżej przedstawię opis kilku podgatunków tych ryb
Pabianiczanie odwiedzający miejskie kąpielisko w Pabianicach zaobserwowali martwe ryby leżące przy brzegu zmartwili się, że to z powodu brudnej wody. Okazuje się jednak, że jedynymi gatunkami ryb, które dobrze sobie radzą w zbiornikach na Lewitynie są ryby drapieżne - szczupaki, okonie i sandacze, którymi stawy są zarybiane. Ale ktoś podrzucił...inne Odłowiliśmy chore ryby, aby sprawdzić na co chorują. To pleśniawka, która nie jest zaraźliwa dla innych ryb naturalnie występuje w zbiornikach ze stojącą wodą - tłumaczy Mariusz Tszydel z Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. - Zaatakowane ryby to karasie i karpie, które nie występują w Dobrzynce zasilającej stawy. Musiały pojawić się z zarybienia przez osoby trzecie. Pleśniawki mogły nabawić się w zbiorniku lub już wcześniej ją uspokaja, że pleśniawka nie jest szkodliwa dla ludzi i zwierząt, a wraz ze wzrostem temperatury zjawisko zarażonych ryb ma zanikać. Kąpielisko ma ruszyć wraz z końcem czerwca. Przed uruchomieniem kąpieliska woda w stawie zostanie jeszcze przebadana.
Wysłany: 2014-05-01, 12:50 Pleśniawka stosowanie nadmanganianu potasu. Posiadam malutki stawik o wymiarach ok 9x8 średnia głębokość 1,5m. Ryby jakie mam 10 karpi, kilka linów, amur, płotki.Na początku wiosny na próbę wpuściłem sobie jedną tołpygę i po jakichś 2tyg zauważyłem że jeden karp pływa po powierzchni.

Sadzawka w ogrodzie to jeden z bardziej atrakcyjnych elementów zielonej przestrzeni wokół domu. Pozwala wypocząć nad brzegiem i cieszyć oko ciekawymi gatunkami ryb. Sielankę mogą przerwać problemy zdrowotne wodnych pupili. Z chorobami możemy jednak walczyć i zawczasu im zapobiegać, o czym opowiem pokrótce poniżej. Świadomy zakup i profilaktyka Każdy hodowca musi się liczyć z tym, że terapia może zakończyć się niepowodzeniem i część obsady padnie. Dlatego, jak zawsze, najważniejsza jest profilaktyka. Pierwsza zasada to zakup zdrowych ryb z pewnego źródła. Silne, odporne egzemplarze nie będą podatne na infekcje, dlatego warto wnikliwie przyjrzeć się każdej wybranej sztuce. Wszystko, co odbiega od normy i budzi wątpliwości, powinno nas skłonić do rezygnacji z zakupu. Nieufność powinny wzbudzić postrzępione płetwy, rany, otarcia czy owrzodzenia. Nie wybieramy ryb z wyraźną wysypką na ciele, odstającymi łuskami, śluzowatymi odchodami czy widocznymi pasożytami. Nie kupujmy także apatycznych czy nieaktywnych, ale również tych ocierających się o dno i prezentujących inne dziwne zachowania. Z jedną zainfekowaną rybą możemy wprowadzić do swojego oczka wodnego czynniki chorobotwórcze, które staną się prawdziwą plagą. Nowych mieszkańców nie wpuszczamy od razu do oczka, rozsądny hodowca przeprowadza kwarantannę w osobnym zbiorniku. Wodę, w której transportowaliśmy ryby, wylewamy. Pod żadnym pozorem nie dodajemy jej do oczka czy akwarium kwarantannowego, bowiem może zawierać toksyny, pasożyty lub inne niepożądane drobnoustroje. Są to podstawowe zasady, których przestrzeganie jest niezbędne dla bezpieczeństwa zbiornika. Kupno zdrowych okazów to tylko część profilaktyki. Kolejnym krokiem jest regularna kontrola parametrów wody. Niedopuszczalne jest doprowadzenie do zanieczyszczenia oczka i zaburzenia równowagi biologicznej. Zaniedbany zbiornik to częsta przyczyna spadku odporności. Również jednak nie możemy przesadzać ze sprzątaniem. Nigdy nie wymieniamy całej wody, gdy w oczku już mieszkają ryby, ponieważ możemy w ten sposób zniszczyć biologię zbiornika i doprowadzić do ich śnięcia. Dbamy o dobrą filtrację, zwłaszcza biologiczną. Ważną kwestią jest także dobór gatunków. Zbyt duża gęstość zarybienia może wywoływać stres i negatywnie wpływać na odporność obsady. Choroby można wyeliminować, o ile zauważymy problem wcześnie, zanim infekcja się rozwinie. W przerybionym oczku może to być trudne. Duża ilość ryb to niewielkie szanse na dostrzeżenie objawów chorobowych u jednego czy kilku osobników. Jednocześnie są to doskonałe warunki do szybkiego rozprzestrzeniania się pasożytów, infekcji wirusowych czy bakteryjnych. Ospa karpi, (fot. dr Maarten Lammens) Ospa karpi Ospa w akwarium słodkowodnym to dość powszechne zjawisko i chyba każdy się z nią zetknął. Co ciekawe, ospa ryb akwariowych jest chorobą pasożytniczą, a nie wirusową. Natomiast pod nazwą ospa w oczkach wodnych występuje infekcja wirusowa często dotykająca karpie koi. Zwykle jest następstwem zmian warunków bytowych, zwłaszcza parametrów wody. Podłożem ospy karpi są wirusy z rodziny Herpesviridae. Tam, gdzie gwałtownie zmienia się temperatura lub pojawiają się zanieczyszczenia wody, może dojść do rozwoju tej infekcji. Przyczyniają się do tego również niedobory witamin. Ospa karpi dotyka także przedstawicieli wielu innych gatunków, takich jak karasie, sandacze czy sumy. Objawy: wirus ospy atakuje komórki nabłonka. Na ciele ryby pojawiają się charakterystyczne wykwity, białawe lub różowawe, często galaretowate. Zmiany obejmują początkowo pysk ryby, następnie mogą rozprzestrzeniać się na resztę ciała. W zaawansowanym stadium nieleczonej choroby dochodzi do odwapnienia szkieletu. Leczenie: Jeśli choroba jest we wczesnym stadium rozwoju, poprawa parametrów wody i ich ustabilizowanie mogą cofnąć objawy. Bardzo chore osobniki z licznymi zmianami lepiej jest odłowić. Rybom warto podać preparaty witaminowe i środki podnoszące odporność oraz urozmaicić ich dietę. KHV ( KHV, ospa karpi koi Jeszcze innym przykładem niezwykle groźnej ospy u karpi koi jest koi herpesvirus, inaczej KHV. Choroba ta dotyka koi i inne karpie. Jest to niezwykle zjadliwy wirus z rodziny Alloherpesviridae, który sieje spustoszenie w hodowlach na różnych kontynentach. Gdy dotknie nasz zbiornik, prawdopodobnie stracimy obsadę w ciągu zaledwie kilku dni. Do zakażenia wirusem dochodzi poprzez bezpośredni kontakt i zainfekowaną nim wodę. Objawy: pierwszym objawem wirusa KHV jest widoczna ospałość u ryb i pływanie tuż przy powierzchni wody oraz niechęć do pobierania pokarmu. Jednocześnie dostrzegalny jest zdecydowanie szybszy ruch wieczka skrzelowego. Następnie pojawiają się zmiany na skrzelach oraz na skórze ryby. Leczenie: jest to choroba zwalczana z urzędu w naszym kraju, podlega zakazowi szczepień. By pozbyć się wirusa z własnego oczka, trzeba osuszyć je na minimum 6 miesięcy oraz zastosować gruntowne odkażanie. Pleśniawka Saprolegnioza, czyli rybia pleśniawka Saprolegnioza to choroba grzybicza, często dotykająca ryby w ogrodowych sadzawkach. Jest wywoływana przez organizmy z rodziny Saprolegniaceae. Rozwija się najczęściej w niskich temperaturach. Objawy pojawiają się na ciele ryby, np. w miejscach uszkodzeń mechanicznych. Pleśniawka atakuje zarówno ryby, jak i ikrę. Nie pojawia się u zdrowych ryb, za to występuje u osobników rannych i osłabionych. Źródłem infekcji są grzybnie, które występują niemal w każdym zbiorniku i rozwijają się na resztkach niezjedzonego pokarmu. Objawy: objawami pleśniawki jest wystąpienie szarobiałych grzybni na ciele ryby, płetwach, skrzelach i gałkach ocznych. Ryby dotknięte pleśniawką są ospałe, mało aktywne, często ocierają się o różne przedmioty czy dno. Zaawansowana pleśniawka prowadzi do przedostania się strzępek grzyba do mięśni i wewnętrznych narządów zwierzęcia. Zaatakowane pleśnią skrzela najczęściej powodują niedotlenienie zwierzęcia i jego śmierć. Leczenie: walkę z pleśniawką trzeba podjąć jak najwcześniej, bo tylko wtedy choroba ta jest uleczalna. Ryby z niedużymi zmianami na ciele odławiamy, dezynfekujemy im zajęte grzybem miejsca np. jodyną. Przygotowujemy im kąpiel w roztworze nadmanganianu potasu (do 60 minut, 0,5 g na 10 l wody), soli kuchennej (15–20 minut, sól niejodowana, 15 g na 1 l wody) lub formaliny (w zależności od twardości całkowitej wody 20–200 mg/l). Takie kąpiele powinny być robione 2–3 razy w tygodniu. Na czas leczenia trzeba zadbać o dobre natlenienie. Aby uniknąć saprolegniozy, trzeba utrzymywać odpowiednią czystość wody. Wiremia wiosenna (fot. Andy Goodwin) Posocznica Ryby w oczku wodnym mogą być także dotknięte ciężką chorobą bakteryjno-wirusową, jaką jest posocznica. Chorobę tę określa się inaczej mianem puchliny wodnej. Posocznica to tak naprawdę dwie jednostki chorobowe. Pierwsza z nich wywoływana jest przez wirusa SVC powodującego wiremię wiosenną, druga zaś jednostka powodowana jest przez bakterie z rodzaju Aeromonas hydrophila. Wiremia wiosenna jest chorobą, która dotyka przede wszystkim karpie. Wirusa można eliminować, podwyższając temperaturę wody, ponieważ wirus ginie, gdy osiągnie ona 25°C. Niestety wiremia wiosenna prowadzi najczęściej do śmierci całej obsady. Jeżeli ryba przeżyje chorobę, zyskuje odporność, jednak może być nosicielem tego groźnego wirusa. Objawy wiremii wiosennej: ospałość, problemy z równowagą, spadek masy ciała, wybroczyny, czasem obrzęk gałek ocznych. Leczenie: najlepiej odłowić osobniki z objawami, umieścić w akwarium i stopniowo podnosić temperaturę wody do minimum 22°C. Zalecana jest konsultacja weterynaryjna i zastosowanie antybiotyku, który zapobiegnie infekcjom bakteryjnym. Profilaktyka polega na zakupie ryb z pewnego źródła i nieobsadzaniu oczka roślinami pochodzącymi z naturalnych zbiorników wodnych. Rośliny zawsze warto odkazić nadmanganianem potasu. Erytrodermatoza (fot. Mircea Lazar) Erytrodermatoza Erytrodermatoza, inaczej zakaźne zapalenie skóry lub wrzodowa choroba skóry, wywoływana jest głównie przez bakterie Aeromonas hydrophila. Choroba ta występuje zarówno w oczkach wodnych, jak i akwariach. Bakterie Aeromonas hydrophila w normalnych warunkach są nieszkodliwe i biorą udział w samooczyszczaniu się wód. Problem pojawia się, gdy w danym zbiorniku zaczyna występować nadmiar martwej materii organicznej. Erytrodermatoza obejmuje powierzchnie zewnętrzne ryby. Objawy erytrodermatozy: przekrwione czerwone plamy na skórze, które zmieniają się z czasem we wrzody o białych brzegach. Wrzody występują najczęściej w okolicy ogona ryby i po bokach jej ciała. Pierwsze objawy szybko rozprzestrzeniają się na kolejne osobniki. Leczenie erytrodermatozy: antybiotykoterapia przepisana przez lekarza weterynarii powinna opierać się na badaniu mikroskopowym i identyfikacji szczepu bakterii. Jeśli choroba jest we wczesnym stadium, warto ryby odłowić i umieścić je w akwarium. Woda w tym zbiorniku powinna być dobrze filtrowana i napowietrzana. Idealna temperatura wynosi ok. 24°C. Choroby pasożytnicze Ryby w oczkach wodnych zapadają także na choroby pasożytnicze. Mogą zostać zaatakowane przez pijawkę rybią (Piscicola geometra). Są to pierścienice, bardzo popularne w zbiornikach wodnych. Można je przynieść do sadzawki ogrodowej np. z roślinami pochodzącymi z jeziora czy stawu. Pijawki przysysają się do ryby i żywią się krwią, mogą wywoływać chorobę nazywaną pijawczycą. Miejsce uszkodzone przez pijawkę jest podatne na infekcje. Kokony pijawek giną przy zasadowym pH wody wynoszącym ponad 8. Inną groźną chorobą pasożytniczą jest tasiemczyca. W zależności od gatunku tasiemca wyróżniamy ligulozą, botriocefalozę, kariofilozę i kawiozę. Pasożyty przenoszone są przez oczliki, które są żywicielami pośrednimi. Tasiemczycy możemy więc uniknąć, jeśli zrezygnujemy z karmienia ryb żywym pokarmem pochodzącym z jezior, stawów i rzek. Leczenie tej choroby może się powieść jedynie pod okiem lekarza weterynarii. Ryby w oczku wodnym mogą paść również ofiarą splewki karpiowej, która jest rodzajem niewielkiego skorupiaka. Wyglądem przypomina malutką płaszczkę, a jej sposób żerowania jest bardzo zbliżony do tego, jaki obserwujemy u pijawek. Splewki także odżywiają się krwią i limfą ryb. Ich masowe pokazanie się w zbiorniku wywołuje chorobę o nazwie arguloza. W przypadku pojawienia się jej w zbiorniku możemy zastosować sera cyprinopur. Aby zwalczyć infekcję, oczko wodne można także osuszyć, ponieważ poza wodą splewki giną w ciągu kilku godzin. Pasożytniczym skorupiakiem występującym w oczkach jest Lernaea cyprinacea. Wywołuje on chorobę o nazwie lerneoza. Widłonogi te wczepiają się w skórę ryb. Wyglądają jak cienkie nitki wyrastające z miejsca wkłucia. Wykluwające się z jaj larwy poszukują żywiciela, atakują skrzela ryb, przyczepiają się do nich i wysysają krew. Leczenie: pojedyncze skorupiaki można wyjąć z ciała ryby za pomocą pęsety. Miejsce wkłucia dezynfekujemy jodyną. Skorupiaki te i ich larwy można zwalczać preparatem sera cyprinopur dodanym bezpośrednio do oczka wodnego. Jak więc widać, chorób zagrażających zdrowiu i życiu ryb w oczkach wodnych jest całkiem sporo. To opracowanie więc nie wyczerpuje tematu. Leczenie tychże chorób dość często nie przynosi oczekiwanej poprawy lub jest nieopłacalne. Dlatego tak ważna jest szeroko pojęta profilaktyka. Należy zadbać o to, aby choroby w naszej ogrodowej sadzawce się nie pojawiały. Przede wszystkim kontrolujemy parametry wody, jej temperaturę, stężenie azotanów, fosforanów, amoniaku i azotynów. Niezwykle istotna jest higiena oczka wodnego. Nie można dopuścić, by w sadzawce gromadziły się i rozkładały szczątki organiczne, które stanowią idealne środowisko do namnażania się organizmów chorobotwórczych. W niektórych przypadkach wskazana jest dezynfekcja wody w oczku. Kolejna kwestia to właściwa dieta ryb, która powinna zawierać witaminy i składniki budujące odporność. Zawsze sprowadzajmy ryby z pewnego źródła. Nie przynośmy ich z rzek, stawów czy jezior, to samo dotyczy roślin. Kupując ryby do oczka, także warto wybierać te z ustabilizowanych linii genetycznych. Nieprawidłowo ukierunkowana hodowla prowadzi do osłabienia populacji i spadku odporności.

Karpie Koi to piękne, duże ryby, które pięknie prezentują się w każdym stawie. W naszej hodowli kupisz tylko oryginalne, najpiękniejsze karpie KOI. Zapraszamy do współpracy. Witamy serdecznie na stronie hodowli karpi Koi - www.silesiakoi.pl. Jesteśmy hodowcami z wieloletnim doświadczeniem i prawdziwą pasją. Pleśniawka, a więc saprolegnioza to choroba dotykająca ryby, która wywoływana jest przez protisty grzybopodobne z rodziny saprolegniceae. Protisty występują w każdym zbiorniku wodnym, ale nie czynią szkody rybom. Pleśniawka u ryb Pleśniawka, która jest chorobą grzybiczą atakuje ryby osłabione np. na skutek transportu, a także chore i okaleczone, zwłaszcza te przebywające w wodach o niskiej temperaturze. Warto pamiętać, że ryby często chorują na pleśniawkę po walkach godowych, w czasie których dochodzi do uszkodzenia ich ciała. Źródłem zakażenia są grzybnie porastające różnego rodzaju substancje organiczne lub martwe organizmy zwierzęce. Pleśniawka ikry ma miejsce wówczas, gdy jest ona martwa lub niezapłodnione. Ma to miejsce wówczas, gdy ikra jest zamulona czy odcięta od źródła tlenu. Gdy grzyby rozwiną się na martwych jajeczkach ikry zaatakują również te żywe ziarenka. Warto wiedzieć, że do rozwoju choroby na ikrze przyczynia się również nieuzdatniona woda oraz duża ilość rozkładających się substancji organicznych. W momencie, gdy grzyb atakuje ciało ryby, widać go w formie cienkich, brunatno-białych strzępków. Ryby są ospałe, mało aktywne i ocierają się o przedmioty w akwarium. Czasami ma miejsce tzw. sklejenie płetw. Gdy dojdzie do zakażenia oskrzeli ryba na ogół umiera na skutek uduszenia. W przypadku, gdy grzybnia pokrywa duże partie ciała ryby, również może dojść do jej śmierci. Pleśniawka u ryb - leczenie Jak walczyć z pleśniawką ryb? Kluczem do sukcesu jest w tym przypadku profilaktyka. Gdy ryby są zdrowe, odpowiednio odżywione i trzymane w dobrych warunkach mimo obecności grzyba pleśniawki nie chorują. Aby uniknąć inwazji grzyba należy regularnie usuwać z akwarium kał, resztki pokarmowe, martwe ryby czy resztki roślin. Kiedy jednak już doszło do zakażenia grzybem konieczna jest odpowiednia kuracja lecznicza. Warto wówczas umieścić chore ryby w specjalnym zbiorniku leczniczym i stopniowo podnosić im temperaturę do 30 stopni Celsjusza. Warto również zapewnić im odpowiednie natlenienie oraz stosować kąpiele lecznicze. Poza tym w sprzedaży są dostępne gotowe preparaty takie jak FMC, CMF czy Mycoforte, które powinno się stosować według wskazań producenta. Wodę do kąpieli leczniczej można też przygotować samodzielnie w domu: sól kuchenna - roztwór 20 mg na 1 litr wody stosowany jest w kąpieli trwającej od 15 do 40 minut. siarczan miedzy - roztwór 1 g na 10 litrów wody stosowany jest w kąpieli trwającej od 10 do 30 minut, takie kąpiele stosuje się 2-3 razy w tygodniu aż do zniknięcia choroby, nadmanganian potasu - roztwór 1 g na 100 litrów wody stosowany jest w kąpieli trwającej od 30 do 90 minut, takie kąpiele stosuje się 2-3 razy w tygodniu aż do zniknięcia choroby. Gdy choroba dotknęła cenne ryby to kąpiel leczniczą powinno się poprzedzić jeszcze pędzlowaniem kłębków grzyba roztworem o większym stężeniu. Do tego celu stosować można: jodynę - 1 ml na 10 ml wody, nadmanganian potasu - 100 mg na 100 ml wody, rywanol - 100 mg na 100 ml wody, trypaflavin - 20ml na 2 l wody. Ryby można w tym czasie karmić.
Samica Pielęgnicy Meeka dorasta do 10 cm, zaś samiec do 15 cm. Poza okresem tarła ryba ta nie jest agresywna. W zbiorniku towarzyskim trzymane mogą być osobniki młode, po dobraniu się w pary zaczynają one być agresywne do współmieszkańców, dobrane pary najlepiej trzymać oddzielnie lub w towarzystwie innych większych pielęgnic z
Spis treści: Czym jest pleśniawka? Jak wygląda pleśniawka u ryb? Czy pleśniawka u ryb jest zaraźliwa? Pleśniawka – jak leczyć akwarium, a jak hodowlę? Czym jest pleśniawka?Pleśniawka jest powszechnie występującą chorobą ryb. Wywołują ją protisty z rodzaju Saprolegniaceae. Według niektórych klasyfikacji organizmy te są grzybami i w tekście też będą tak określane, choć aktualnie środowisko naukowców i hodowców ryb przychyla się raczej do pierwszej przedstawionej przynależności systematycznej. Ten patogen występuje naturalnie w wodzie i w normalnych warunkach nie wykazuje zjadliwości. Organizmy te żerują na martwych szczątkach organicznych, rzadko tworząc rozbudowane wygląda pleśniawka u ryb?Wszystkie ryby cierpiące z powodu pleśniawki wyglądają podobnie – w miejscu uszkodzenia tkanki albo przynajmniej na obszarze pozbawionym śluzu, rozwija się grzybnia w kolorze białym lub brudnoszarym. Może ona tworzyć albo lekki nalot, albo formy pierzaste w zależności od stopnia zaawansowania procesu chorobowego i warunków początkowym stadium grzyby rozwijają się wyłącznie w miejscu uszkodzenia tkanek, jednak stosunkowo szybko mogą rozprzestrzenić się na większym obszarze, a także szybko zaatakować fizjologiczne to spadek aktywności oraz podejmowanie prób mechanicznego pozbycia się pasożyta poprzez ocieranie się o korzenie, kamienie lub inne podwodne przeszkody. Spada również częstotliwość żerowania i ilość pobieranego pokarmu. Może dochodzić do zmian w upodobaniach ekologicznych danego może rozwijać się również na ikrze, jeśli ta jest niezapłodniona lub obumarła. W związku z tym, że te jajeczka i tak nie będą przydatne, hodowcy są skłonni bagatelizować rozwijającą się w ten sposób pleśniawkę. Jest to poważny błąd, ponieważ po wytworzeniu zwartej kolonii grzyby mogą przechodzić w formę bardziej zjadliwą i tym samym wyraźnie rośnie ryzyko zakażenia ryb, które w innej sytuacji uporałyby się z infekcją pleśniawka u ryb jest zaraźliwa?Trudno mówić o zjadliwości samego pasożyta – jest on obecny w wodzie przez cały czas i zdrowe osobniki bez trudu radzą sobie z nim. Jeśli jednak istnieje przyczyna, dla której więcej ryb w akwarium czy stawie ma uszkodzoną tkankę, to ryzyko masowego zarażenia pleśniawką zdecydowanie rośnie. Zwiększa się ono także z niszach przegęszczonych, gdzie ryby ocierają się o siebie wzajemnie – stąd też pleśniawka stanowi tak duże zagrożenie dla stawów zatem nie można mówić o zaraźliwości w całym znaczeniu tego słowa, na pewno warto zwiększyć czujność, jeśli objawy pojawią się u jednego osobnika lub na złożonej ikrze – natychmiastowe podjęcie środków zaradczych może uratować lokalny ekosystem od – jak leczyć akwarium, a jak hodowlę?Leczenie akwarium, w którym pojawiły się ogniska pleśniawki, jest dość proste. Pierwszym krokiem jest usunięcie pierwotnej przyczyny – będzie to albo ikra z pleśniawką, albo inne ognisko rozwoju pasożyta. Poza tym należy upewnić się, że otoczenie jest bezpieczne dla ryb – że nie mogą one zbyt łatwo zranić się o jakiś element dekoracyjny albo że jeden z osobników nie atakuje pozostałych. Następnie wystarczy podmienić połowę wody w zakażonym zbiorniku, podnieść temperaturę do wymaganego poziomu i w miarę tolerancji gatunków zamieszkujących akwarium, zwiększyć tempo osobniki należy umieścić na wilgotnej ściereczce i przetrzeć zakażone miejsca roztworem nadmanganianu (VII) potasu lub jodyny. Można też zastosować długotrwałe kąpiele w preparatach FMC lub zbiornikach hodowlanych nie ma możliwości zastosowania niektórych z wymienionych wyżej środków prewencji i leczenia ryb, dlatego należy przede wszystkim stale kontrolować parametry wody i w razie konieczności prowadzić odłów sanitarny. Pleśniawka jest też dobrym powodem, by przy planowaniu hodowli uwzględnić gatunki, które żywią się osłabionymi w stawie jest bardzo często następstwem nieodpowiedzialnej polityki catch and release. Zasadniczo nie ma w niej wewnętrznego błędu, natomiast należy edukować wędkarzy o tym, co akwaryści dobrze wiedzą – że niedopuszczalne jest chwytanie ryb gołą ręką, często zresztą suchą. Prowadzi to do usunięcia sporej ilości śluzu i ułatwia wystąpienie infekcji. Ryby wyjmowane z wody najlepiej chwytać w wilgotną ścierkę, a złapanych gołą ręką – nie wypuszczać do u karpi zdarza się dość regularnie – kluczem do jej opanowania jest kontrola parametrów zbiornika i zapewnienie równowagi ekologicznej. Pleśniawka atakuje wyłącznie ryby chore lub osłabione, więc jeśli zostaną one upolowane przez drapieżniki lub choćby rybożerne ptaki, to rozwój choroby w zbiorniku zostanie zahamowany. W hodowlach stosuje się też antybiotyki – zarówno leczniczo, jak i profilaktycznie.
AJFfU2d.
  • w0im904gpn.pages.dev/290
  • w0im904gpn.pages.dev/34
  • w0im904gpn.pages.dev/329
  • w0im904gpn.pages.dev/331
  • w0im904gpn.pages.dev/122
  • w0im904gpn.pages.dev/385
  • w0im904gpn.pages.dev/103
  • w0im904gpn.pages.dev/399
  • w0im904gpn.pages.dev/41

    • pleśniawka u ryb w stawie